Het jaar 2010 is alweer een aardig eind op streek, tijd dus om ondanks alle werkzaamheden mijn site te actualiseren, waarbij in feite niet anders dan positieve tot zeer positieve zaken te melden zijn.
Sinds eind 2008 werk ik aan de geschiedenis van het Bredase Bouwbedrijf Sprangers. Hoewel een groot aantal Bredanaars deze vermoedelijk oudste Nederlandse bouwfirma bij naam kent, is over de geschiedenis van dit ruim twee eeuwen oude bedrijf nooit iets vastgelegd. Dankzij nauwgezet onderzoek in diverse archieven van onder meer de gemeentes Breda (Princenhage), Roosendaal en het bisdom Breda ben ik erin geslaagd de witte vlekken uit de eerste eeuw van Sprangers’ bestaan vanaf 1796 in te kleuren.
De claim dat Sprangers, van origine een familiebedrijf, even oud is als de provincie Noord-Brabant kan dankzij mijn onderzoek hard worden gemaakt. Ook met betrekking tot haar geschiedenis in de twintigste eeuw, waarover in het Sprangersarchief veel meer bewaard is gebleven, ontdekte ik tal van tot op heden onbekende feiten. Allereerst natuurlijk in verband met de bouwgeschiedenis, zoals de geheime spoedopdracht van de genie om vlak vóór het uitbreken van de Tweede Wereldoorlog kazematten te bouwen langs de Maas. Maar ook interessante weetjes als de betrokkenheid van Sprangers bij de oprichting van de voetbalclub NAC.
Hubertus Sprangers, achterkleinzoon van oprichter Lambert Sprangers, was bij de oprichting van NAC in 1912 eerste elftalspeler. Zijn zwager en teamgenoot Frans Konert verzon de naam NAC toen de leden van de fuserende clubs Noad en Advendo elkaar in de haren vlogen over hoe de nieuwe club moest gaan heten.
Op het moment dat ik dit schrijf heeft de gemeente Breda zojuist de vergunning afgegeven voor de verbouwing van het Rat Verlegh Stadion, waardoor Sprangers Bouwbedrijf kan beginnen met de overkapping van de grachten aan de korte zijden van het NAC-stadion. Dit levert 1250 stoelen extra op, waarmee het totaal aantal plaatsen van 17.750 naar 19.000 stijgt.
Toen ik nog in Breda woonde, was ik een trouwe supporter van NAC en ook nadat ik naar Nijmegen was verhuisd, bezocht ik af en toe nog de thuiswedstrijden van mijn jeugdliefde. Het heeft dan ook lang geduurd voordat ik in Nijmegen de weg naar de Goffert vond. Inmiddels heb ik samen met mijn twee oudste zonen alweer vele jaren een seizoenskaart bij NEC, waarbij we natuurlijk – net als ik vroeger bij NAC- achter de goal zitten, toen stond(en).
Niet zo lang geleden ontdekte ik op YouTube (zie: vanaf 0:35 sec.) dat de populaire oud-NEC-speler en muzikant Björn van der Doelen voor de clip van zijn song Nijmegen in het stadion van NEC inzoomt op mijn middelste zoon Maxim (toen 11 jaar) en mij wanneer hij de liefde van vader en zoon voor NEC bezingt. Dit is niet alleen aardig en amusant maar ook handig, omdat ik door de Nijmeegse harde kern nog steeds als een verholen NAC-supporter wordt beschouwd.
Oude liefde roest niet, dat is bekend. Daarom was ik des te meer vereerd toen de Nijmeegse gemeenteraad afgelopen oktober (2009) unaniem besloot mij €25.000,- toe te kennen voor een onderzoek naar de geschiedenis van de van origine Nijmeegse uitgeverij SUN. Voor dit meerjarig onderzoek zijn met behulp van ondersteuningsbrieven van niet de minste hoogleraren in den lande, als de historici Willem Frijhoff en Piet de Rooy, de socioloog en filosoof Gabriël van den Brink, de filosofen Hub Zwart en Paul van Tongeren, de psycholoog Jacques Jansen en de kerkhistoricus Peter Nissen al meerdere fondsen geworven. Inmiddels is ook de Nijmeegse Letterenfaculteit van de Radboud Universiteit over de Waalbrug gekomen en heeft mij een (parttime) onderzoeksaanstelling bij de vakgroep geschiedenis aangeboden. Zo keer ik na 35 jaar als onderzoeker terug naar het historisch instituut waar ik in 1975 mijn geschiedenisstudie begon. Mijn promotoren zijn de gerenommeerde hoogleraren Remieg Aerts in Nijmegen en James Kennedy van de Universiteit van Amsterdam.
Vooralsnog echter heb ik de handen vol aan de afronding van mijn Sprangersgeschiedenis. Deze zal – wederom – verschijnen bij uitgeverij De Geus in Breda. Het wordt een spectaculair koffietafelboek met schitterend beeldmateriaal in een zeer originele vormgeving door het Bossche ontwerpbureau Studio Kluif. Kluif is onder meer verantwoordelijk voor het prestigieuze beeldmerk van de grote manifestatie Jheronimus Bosch 500 in 2016.
Zoals hieronder aangekondigd heeft VPRO-radio middels Het spoor terug, onderdeel van het onvolprezen Onvoltooid Verleden Tijd, twee uitzendingen gewijd aan de Vara-aktie ‘Help de Russen de winter door’ (1990-1991). Programmamaakster Astrid Nauta heeft Sven Standhardt en mij als voormalige monitoren uitvoerig voor dit programma geïnterviewd, naast Marcel van Dam, toenmalig VARA-voorzitter, en de sceptische Nederlandse correspondenten in Moskou in die tijd. De uitzendingen waren op Radio 1 op 13 en 20 december 2009 te beluisteren. Eigenlijk zou ik Rusland weer eens moeten bezoeken, al was het maar om mijn reisgidsje Te gast in Rusland te actualiseren, waarvan er inmiddels 12.500 zijn verkocht, maar ik heb daar helaas geen tijd voor.
Eind 2009 verscheen in Jaarboek 69 van De Ghulden Roos (Roosendaal) een uitgebreide en lovende recensie van mijn boek Dichtbij&Betrokken. De geschiedenis van de Rabobanken in Etten en Leur. Recensent Rieni Voermans, streekarchivaris van het Regionaal Archief West-Brabant, spreekt over ‘een feest van herkenning voor de wat oudere autochtone inwoner van Etten-Leur’. Te zijner tijd zal ik deze en andere recente boekbesprekingen op de desbetreffende pagina opnemen. Ook zo’n karwei waar ik even tijd voor moet zien te vinden.