Woensdag 17 december is Dichtbij&Betrokken. De geschiedenis van de Rabobanken in Etten en Leur 1899-2006 gepresenteerd in Theater Congrescentrum De Nobelaer in Etten-Leur.
Het boek is werkelijk schitterend uitgegeven door De Geus in Breda. Een prachtig in rood linnen gebonden boek met een smaakvolle stofomslag van vormgever Stef van Zimmeren van bureau Riesenkind. Ook het originele binnenwerk is van hem. Elk van de drie delen, Rabobank Etten, Rabobank Leur en de fusiebank Etten-Leur, heeft een eigen, subtiele kleurzetting, die zelfs in de inhoudsopgave terugkeert. Ondanks de ietwat kleinere afmetingen 15×22 centimeter en het feit dat het boek 463 pagina’s telt, is dit epos dankzij de gekozen papiersoort zeer hanteerbaar gebleven en ligt het lekker in de hand. De fotografie van de omslag is van Adriaan van Zijp.
In de regel zijn al mijn boeken (echt)gebonden met stofomslag en bevatten ze altijd een personen- en beperkt zakenregister, zonodig tijdtabellen, stambomen etc. Als boekenliefhebber stel ik deze twee basiskenmerken van een goed uitgegeven boek altijd als voorwaarde aan zowel opdrachtgever als uitgeverij. Ik durf dan ook gerust stellen dat al mijn boeken mooi zijn uitgegeven, maar dit jongste exemplaar is beslist een van de fraaiste. Ik werd in mijn enthousiasme gesterkt door de eerste reacties, die zonder meer zeer lovend waren (Piet Luijkx, voormalig bankbestuurder en loco-burgemeester van Etten-Leur: ‘Het boek is erg mooi uitgegeven en een groot succes’). Het zal mij daarom een groot genoegen zijn ook een van mijn volgende boeken: de geschiedenis van het gerenommeerde Bredase Bouwbedrijf Sprangers (1796) bij Uitgeverij De Geus onder te brengen.
Terwijl het ene boek bij de drukker ligt en het volgende in de maak is, vond ik enige aardige recensies terug (zie de desbetreffende pagina) van een van mijn oudere boeken, Russians and Dutchmen. Een van de recensenten is de vermaarde historicus Jonathan Israel, de Engelse specialist op het terrein van de Nederlandse geschiedenis. Misschien dacht ik terug aan mijn eerste Engelstalige publicatie naar aanleiding van het verschijnen van Literature and Beyond, het Festschrift voor mijn vriend Willem G. Weststeijn.
Vrijdag 31 oktober 2008 heeft Willem G. Weststeijn zijn afscheidscollege gegeven als hoogleraar Slavische Letterkunde aan de Universiteit van Amsterdam. Bij deze gelegenheid is hem een Liber Amicorum aangeboden van collega’s en vrienden uit de internationale wereld van de slavistiek. Heel speciaal aan dit vuistdikke Festschrift van zo’n 1000 pagina’s, zijn de bijdragen van zijn vier zonen, een unicum, dat bij mijn weten nooit eerder is vertoond. Literature and Beyond luidt de titel van het tweedelige werk, met zo’n 56 bijdragen in het Engels, Russisch en Duits, aangevuld met de indrukwekkende bibliografie van Weststeijns publicaties. Zelf heb ik onder de titel Willem G. Weststeijn and his lyrical ‘I’, een portret van Willem als slavist mogen schetsen. Het zorgvuldig uitgegeven boek is verschenen bij Uitgeverij Pegasus Oost-Europese Studies.
Er volgen nog meer afscheidsbijeenkomsten. Donderdag 27 november neemt redacteur Henk Hoeks officieel afscheid als redacteur van uitgeverij Boom/SUN. Henk, die gebruik maakt van de vut-regeling, was decennialang hèt gezicht van uitgeverij SUN. Zijn vertrek betekent dan ook een gevoelige aderlating voor de achterblijvers. Hem kennende zal hij ongetwijfeld actief blijven in de boekenwereld.
Op woensdag 17 december 2008 neemt directeur Ronald Molenaar afscheid van Rabobank West-Brabant Noord. Bij gelegenheid hiervan wordt hem in de Nobelaer in Etten-Leur mijn geschiedenis van de Rabobanken in Etten en Leur aangeboden. Het boek verschijnt begin december onder de titel Dichtbij&Betrokken. De geschiedenis van de Rabobanken in Etten en Leur, 1899-2006 bij uitgeverij De Geus in Breda. Het boek telt bijna 500 pagina’s en is rijk geïllustreerd. Ik laat hieronder een citaat uit de flaptekst volgen:
‘Wie over een bankgeschiedenis leest, denkt niet onmiddellijk aan een spannende detective. Toch bevat de geschiedenis van een bank wel degelijk boeiend materiaal, zeker voor wie zich realiseert dat het verhaal van een bank, wortelend in de lokale gemeenschap, een unieke kijk geeft op de sociaal-economische geschiedenis van een bepaalde stad of streek. Zo liepen en lopen de belangrijkste geldstromen in Etten-Leur via de Rabobank, voorheen de Boerenleenbank. De bankarchieven bevatten daarom veel interessant materiaal dat historici en publicisten normaliter nooit onder ogen krijgen, laat staan dat een breed publiek ermee vertrouwd is. De geschiedenis van Rabobank Etten-Leur, in drie delen gepresenteerd als de geschiedenis van de Rabobank Etten, Leur en de fusiebank Etten-Leur, is daarmee verplichte kost voor eenieder die geïnteresseerd is in de maatschappelijke geschiedenis van West-Brabant.’
De afgelopen weken (september 2008) werden de gemoederen in psychiatrieland en vervolgens ook daarbuiten, denk aan het kamerdebat en de uitgebreide berichtgeving in de media, bezig gehouden door de schrijnende wantoestanden in (de gesloten afdeling van) het Sociaal Psychiatrisch Dienstencentrum in Amsterdam. Zondagmorgen 28 september werd ik, als historicus van de psychiatrie en oud-B-verpleegkundige, hierover geïnterviewd in het VPRO-radioprogramma OVT.
De dagen erna belden ook de vakbladen Psy [Psy-ColumnArchief.pdf] (vroegen om een column) en PM om mijn mening te horen.
Mijn analyse n.a.v. de schrijnende feiten die boven water zijn gekomen: ‘Veertig jaar geleden was het misbruik van de isoleer vooral te wijten aan medische en therapeutische onmacht, nu aan bureaucratische onmacht, zie verder mijn column in Psy.
Op 1 oktober, kon ik over bovenstaande van gedachten wisselen met mijn oud-collega’s van Het Hoge Huis in Nijmegen. Dit Hoge Huis, voorheen een psychiatrische tussenvoorziening of hostel, nu onderdeel van de RIBW Nijmegen&Rivierenland (beschermd wonen), was verbouwd en werd feestelijk heropend. Natuurlijk blikten we terug op ons gemeenschappelijk verleden – ik werkte er zo’n 25 jaar geleden- niet alleen uit nostalgische overwegingen of vanwege de actualiteit van onze anti-psychiatrische opvattingen van toen, maar ook omdat ik gevraagd ben de geschiedenis van mijn oude werkgever RIBW Nijmegen&Rivierenland te gaan schrijven.
Maandag 29 september werd ik gefilmd voor een televisieprogram van TV Gelderland voor een vierdelige serie over de Koude Oorlog. Mijn ervaringen met de voormalige BVD worden versneden met die van een communist van een oudere generatie. De uitzending is op 30 oktober.
Vrijdag 4 oktober j.l. werd het 50ste nummer van het Tijdschrift voor Slavische literatuur feestelijk ten doop gehouden in het Bungehuis aan de Spuistraat in Amsterdam. Ik trof er veel oude bekenden uit de wereld van de slavistiek, zoals Tom Eekman, Anne Stoffel, Arthur Langeveld, mijn oude maat Emmanuel Waegemans, Kees Verheul en natuurlijk mijn mederedactieleden, Karol Lesman, Kees Mercks, Jenny Stelleman, Eveline Schlatman en Willem G. Weststeijn. We hopen nog vele nummers te maken, maar helaas zullen we op afzienbare termijn een andere redactiekamer moeten zoeken, want per 31 oktober aanstaande gaat Willem Weststeijn met emeritaat. En hoewel de Universiteit van Amsterdam uit bezuinigingsoverwegingen geen al te grote haast maakt met zijn opvolging, zullen we nog hooguit een jaar bijeen kunnen komen op Willems prachtige hoekkamer met schitterend uitzicht op de vijfde verdieping van het al genoemde Bungehuis, Spuistraat 210. De universitaire slavistiek zonder Willem, het zal zwaar wennen zijn.
<TSL 216.jpg>
De voltallige redactie van het Tijdschrift voor Slavische Literatuur bijeen ter gelegenheid van de feestelijke presentatie van het vijftigste nummer van TSL in het Bungehuis in Amsterdam op vrijdag 3 oktober 2008: van links naar rechts: Willem G. Weststeijn, Kees Mercks, Jenny Stelleman, Karol Lesman, Eveline Citron-Schlatmann (bureauredactie), Emmanuel Waegemans (redactieraad) en Cees Willemsen.
<TSL 219.jpg>
Van links naar rechts: Willem Weststeijn, Kees Mercks, Karol Lesman en Manu Waegemans.
<TSL 222.jpg>
Arthur Langeveld (links) en Kees Verheul. Op de achtergrond Manu Waegemans in gesprek met Pegasus-uitgever Joop IJisberg.
Ruim een week eerder was ik, eveneens in de Spuistraat, met Henk Hoeks en Sjef van de Wiel (SUN-Boom) op bezoek bij James C. Kennedy, hoogleraar moderne geschiedenis aan de Universiteit van Amsterdam om te praten over mijn geschiedenis van uitgeverij SUN. Kennedy, auteur van het alom geprezen Nieuw Babylon in aanbouw. Nederland in de jaren zestig, was zeer lovend over mijn opzet. Eerder al schreven een zevental vooraanstaande hoogleraren uit Nijmegen, Amsterdam en Tilburg naar aanleiding van diezelfde opzet prachtige aanbevelingsbrieven voor diverse subsidieverlenende instanties. Nu maar hopen dat er met al deze professorale steun het komend jaar voldoende gelden loskomen om met dit schitterende project te kunnen beginnen.
<gelderlander_11022008.jpg>
(klik [artikel_11022008.pdf])
De eerste recensies van De Kopse Kant van Nijmegen in de Gelderlander, zie hierboven, en van dr. Ruud Abma, kenner van de Nederlandse (katholieke) jeugdcultuur op de website van boekhandel Roelants in Nijmegen, zie hieronder.
dinsdag, 29 januari 2008
Katholiek leren … maar wel ludiek!
door Ruud Abma
‘De Kopse Hof was gedurende vele decennia een begrip in Nijmegen en katholiek Nederland. De hogere beroepsopleiding voor katholieke jeugdleiders, opgericht in 1956, is inmiddels opgegaan in de HAN (Hogeschool van Arnhem en Nijmegen). Toen de archieven naar het oud papier dreigden te verdwijnen, bedacht directeur Jan Dankers dat een geschiedschrijving van dit stuk katholiek Nederland op zijn plaats was. Het resultaat is het kloeke, fraai vormgegeven De Kopse kant van Nijmegen. Vijftig jaar Akademie voor Edukatieve Arbeid.’
(lees verder op de recensiepagina)
<kopsekant.jpg>