In 1902 stichtte de congregatie van Penitenten-Recollectinen in het Brabantse Leur een ‘gasthuis voor zieke hulpbehoevenden en ouden van dagen’, Sint Antonius. In de jaren daarna veranderde de functie van gasthuis naar psychiatrische inrichting of sanatorium voor geesteszieken, om vervolgens van 1950 tot 1967 uit te groeien tot psychiatrisch ziekenhuis. Van God Los is een levendige geschiedenis van een gesloten gemeenschap. Ingeleid door emeritus bisschop H.C.A. Ernst.
Cees Willemsen raadpleegde archieven en voerde gesprekken met mensen die getuigen waren van het dagelijks leven binnen de muren van het Leurse Sint-Antonius. De verhalen en feiten die hij verzamelde vormen de basis van een soms onthullend, soms ontroerend tijdsdocument waarin de veranderende opvattingen over psychiatrie, de rol van Sint-Antonius in de regio en de levensverhalen van patiënten kleurrijk beschreven worden.
Van God los wordt ingeleid door emeritus bisschop H.C.A. Ernst:
‘Aan de geschiedenis van Sint-Antonius in zijn overgang naar Het Hooghuys kan worden geïllustreerd wat gebeurd is met tal van instellingen die door religieuzen in Nederland gesticht zijn: dat initiatieven van de kerk, met tegelijk sociale en pastorale bestemming, die voorzagen in een nood waarvoor de samenleving geen zoorziening had, zich later hebben ontwikkeld als functies van de samenleving zelf, waarin de binding met de kerk verdween en de instelling zelf van karakter veranderde.’